Μυστικές Δονήσεις του Σύμπαντος: Τάντρα και Κβαντική Πραγματικότητα

Στη φυσική, ο χρόνος θεωρείται σχετικός και μη απόλυτος. Η θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν έδειξε ότι ο χρόνος και ο χώρος αποτελούν μια ενιαία οντότητα – το χωροχρονικό συνεχές – και ότι ο χρόνος «λυγίζει» υπό την επίδραση της βαρύτητας ή της ταχύτητας. Κοντά σε μια μοναδικότητα, όπως σε μια μαύρη τρύπα, η ροή του χρόνου τείνει να «παγώσει» ή να καταρρεύσει.

Η κβαντική φυσική εισάγει ακόμη πιο ριζοσπαστικές έννοιες: η πραγματικότητα δεν είναι γραμμική και απόλυτη, αλλά πιθανοκρατική, με πολλαπλές εκδοχές που συνυπάρχουν έως ότου καταρρεύσουν με την παρατήρηση. Σε θεωρίες κβαντικής βαρύτητας, μάλιστα, ο χρόνος θεωρείται ότι δεν είναι θεμελιώδης αλλά «αναδυόμενος», αποτέλεσμα βαθύτερων σχέσεων.

Στην ταντρική κοσμοθεώρηση, ο Χρόνος (Kāla) δεν είναι απλώς μια μετρήσιμη διάσταση, αλλά θεότητα: η ίδια η Ντέβι που χορεύει, δημιουργεί και διαλύει το σύμπαν.

Η Μαχακάλι εκφράζει τον κοσμικό χρόνο, τον άπειρο ρυθμό γέννησης και καταστροφής.

Η Ντακσίνα Κάλι εκδηλώνει τη στιγμή της διάλυσης κάθε μορφής.

Η Σμασάνα Κάλι συνδέεται με τις διασταυρώσεις παράλληλων ζωών, συμβολίζοντας πολλαπλά πεδία ύπαρξης.

Στην Tantra, ο χρόνος απεικονίζεται ως τροχός (chakra), όπου οι κοσμικοί ρυθμοί, οι ψυχοσωματικοί κύκλοι και οι ενεργειακές δονήσεις της συνείδησης ενώνονται σε μια ενιαία δομή.

Η σύγχρονη φυσική και η Τάντρα μιλούν διαφορετικές «γλώσσες», όμως εμφανίζουν εντυπωσιακές αναλογίες:

Όπως στη σχετικότητα ο χρόνος καμπυλώνεται και διαλύεται κοντά σε μια μοναδικότητα, έτσι και η Κάλι προσωποποιεί τον χρόνο που καταβροχθίζει τα πάντα.

Η κβαντική φυσική αναφέρεται σε πολλαπλές εκδοχές της πραγματικότητας. Η Smashana Kali συμβολίζει τις παράλληλες γραμμές ζωής που τέμνονται και συνυπάρχουν.

Η ιδέα ότι ο χρόνος μπορεί να αναδύεται από βαθύτερες δομές αντανακλάται στην ταντρική θεώρηση του μάντρα, όπου ο ήχος και η δόνηση αποτελούν το ίδιο το σώμα της Ντέβι.

Ενώ η φυσική χρησιμοποιεί μαθηματικά και πειραματικές αποδείξεις, η Τάντρα εκφράζεται μέσω μύθου, συμβόλου και μάντρα. Ωστόσο, και οι δύο προσεγγίσεις συγκλίνουν στην αναγνώριση του χρόνου ως μη απόλυτου, μη γραμμικού και πολυδιάστατου φαινομένου.

Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι η Τάντρα – σε συμβολική γλώσσα – είχε προβλέψει όψεις που η κβαντομηχανική και η θεωρία της σχετικότητας αποκάλυψαν αιώνες αργότερα: τη σχετικότητα του χρόνου, την ύπαρξη πολλαπλών πιθανοτήτων/κόσμων και την αναδυόμενη φύση της πραγματικότητας.

Όταν αφυπνίζεται η Κουνταλινι Ντεβι ο χρόνος διαλύεται και ο Siddha περνά σε άλλες πραγματικότητες με την δύναμη του ήχου(μυστικών μάντρα) που είναι το σώμα της Ντεβι.

Με αγάπη Ζωη